Een maatje te groot
Op een koude ochtend mochten we aantreden tegen Zandvoort 08-2. Het veld was bevroren en de omgeving zag er prachtig uit met rijp op het gras. De duinen om het voetbalveld heen en een strakblauwe lucht zorgde voor mooie (voetbal) plaatjes.
De kinderen hadden het erg koud, vooral de kinderen in de wissel. Van tevoren had coach gewaarschuwd voor de kou dus de meesten hadden gelukkig mutsen op en handschoenen aan, desondanks speelde de kou ons parten. De ruwe bolsters van Zandvoort leken hier minder last van te hebben.
Het eerst kwart ging redelijk gelijk op. Zandvoort kwam al snel op 1-0 voor maar wij wisten dit te keren door een fraai goal van Rawad. Maar Zandvoort was letterlijk en figuurlijk een maatje te groot. Sommige kinderen schatten wij in op 8 a 9 jaar gezien hun lengte, ze staken met kop en schouders boven onze jongens uit. Maar goed allemaal excuses natuurlijk ze voetbalde ook gewoon een stuk beter. Een dribbel naar voren, een schot en het was raak. Dit gebeurde keer op keer. Al snel stonden we 8-1 achter. We probeerden het wel maar fysiek en technisch waren ze een maatje te groot voor ons.
Helaas kon spits en goaltjesdief Kahn het tij ook niet veranderen. Keer op keer werden zijn schoten geblokt door de verdediging van Zandvoort. Hij wou er maar niet in, tot grote ergernis van coach. In het laatste kwart van de tweede helft konden we nog wat terug doen. Een mooi dribbel van Tristan en samen spel met Mathieu zorgde nog voor een goal. Dit maakt het verlies iets minder zuur. Eindstand 8-2.
Uitspelen is dus niet altijd winnen zo blijkt maar weer. Het verlies werd al snel genomen want terug in de auto op weg naar huis zong iedereen hardop mee met Alfred Jodokus Kwak de musical. Het was weer een mooie voetbal ochtend, en laat die lente maar doorkomen!
Maarten Georgius, RCH 08-1
