We stappen in de auto en rijden naar een andere parkeerplaats op dit grote sportpark, waar je naast voetballen ook kan zwemmen, hockeyen, honkballen en tennissen. Maar voor ons voetballiefhebbers is er eigenlijk maar één club interessant en de entree daarvan is al veelbelovend. Bastiaan, mijn gezelschap vandaag, en ik lopen over een lang pad richting het complex en we kunnen al een klein beetje zien van wat ons te wachten staat. Door een hek zien we het hoofdveld van RCH al en ik krijg voelbaar al een glimlach mijn gezicht. Maar als ik in de kantine stap verandert dit al snel in een veel bredere lach, van oor tot oor. Ook de vrolijk stemmende Afrikaanse muziek afkomstig uit de keuken komt heeft daar een aandeel in.
Een vriendelijke man, die al swingend druk is met schoonmaken, komt de keuken uit lopen en schudt me de hand met ook een grote lach op zijn gezicht. Lachen is hier dus zeer besmettelijk. Dat is ook niet verwonderlijk, want deze kantine ademt, proeft en smaakt naar puur en nostalgische voetbalhistorie. Dit gebouw, een gemeentemonument, dateert nog uit 1933. Het bewijs dat deze club ware gloriejaren heeft beleefd hangt hier overal aan de muur. Rechts naast de bar, naast de deur richting de bestuurskamer, hangen drie platen waarop duidelijk, met oorkondes en al, te zien is dat RCH maar liefst driemaal landskampioen is geworden. De eerste landstitel behaalde het in 1923, nadat het Be Quick 1887, Go Ahead en Willem II achter zich hield in de kampioenscompetitie. Twintig jaar later, in 1953, deed dat hetzelfde met Eindhoven, Sparta en Vitesse. Ook in 1989 mocht het zich landskampioen van de amateurs noemen, toen het de na de zondagtitel de algehele amateurtitel won.
Het is dus overduidelijk dat we bij een roemrijke en illustere club op bezoek zijn. Ik zou het dus kunnen hebben over de jaren dat het in het betaald voetbal actief was. Over de twee KNVB-Bekers die het in 1918 en 1928 won, toen RCH nog voor Racing Club Haarlem stond, of over het bekerduel in 1986 tegen Ajax. Het was intussen meer dan 20 jaar nadat RCH het profvoetbal vaarwel had gezegd. Dat het Algemeen Dagblad het de volgende dag over het beschamende spel van de Amsterdammers hadden, doet terecht vermoeden dat de Heemsteders goed partij gaven. Met onder andere Menzo, Koeman, Rijkaard, van ’t Schip en van Basten kwamen de Godenzoden niet verder dan een 1-3 overwinning.
Nee, ik wil het hebben over een voetbalicoon die zijn opleiding hier bij RCH genoot en daarna bij onder andere Ajax en FC Barcelona een wereldberoemde en befaamde voetballer werd. “De Nees” of “Johan Segundo” stond in twee WK-finale’s en wist met Ajax de Europa Cup I in 1971, 1972 en 1973 te bemachtigen. Hij speelde 49 keer in Oranje en werd door de FIFA als één van de beste 100 voetballers aller tijden aangewezen. Hier in de kantine van RCH is een hele muur aan Johan Neeskens gewijd. Aan de andere zijde, aan de Hall of Fame, worden andere succesvolle oud-RCH spelers geëerd. Groot en pontificaal hangt daar het Nederlands elftal-shirt van Loek Biesbrouck, oud-aanvoerder van Oranje als speler van RCH. Het verhaal gaat dat hij verschillende aanbiedingen van grote profclubs afwees met de woorden “Als je betaald voetbal speelt ben je geen sportman meer, maar een slaaf.” Hij bleef tot zijn zestigste voetballen voor RCH. Loeki de Leeuw, die na jarenlange afwezigheid tegenwoordig bijna elk reclameblok weer voorbijkomt, is vernoemd naar de oud-RCH’er.
Voordat zijn loopbaan hem langs FC Haarlem, Roda JC, NAC Breda en AZ Alkmaar bracht speelde Barry van Galen hier op Sportpark Groenendaal. Ook hij is vertegenwoordigd op de Hall of Fame. Met zijn basisplaats in Oranje tegen Andorra, tevens zijn enige interland, brak hij een record. Hij was op dat moment met 34 jaar en 227 dagen de oudste debutant ooit in Oranje. Vier jaar later wordt dat record verbroken door Sander Boschker.
Na bijna kwijlend rond te hebben gelopen in de kantine en bestuurskamer van Racing Club Heemstede is het tijd om het veld te bekijken. Helaas is de oude houten tribune, die bijna alle successen van dichtbij heeft mee mogen maken, in 1978 afgebrand. Een paar jaar later werd de laatste hand gelegd aan deze tribune waardoor het hoofdveld nog steeds de charme, grandeur en een soort deftigheid blijft uitstralen. Ook hier genieten Bastiaan en ik met volle teugen en lopen daarna met tegenzin weer terug naar de auto. Wij zijn beide overtuigd dat we net het hoogtepunt van de dag hebben gehad. Maar de trein van Nederlandse Velden dendert nu eenmaal door.
RCH
Betekenis naam: Racing Club Heemstede
Plaats: Heemstede, Noord-Holland
Opgericht: 25 februari 1911
Sportpark Groenendaal
Bouwjaar tribune: 1980
Capaciteit tribune: 490
Vijfde Klasse zaterdag (10e niveau)
© Bron en copyrights: Nederlandse Velden https://www.facebook.com/nederlandsevelden
Foto’s:
