Donderdag 9 november was dit jaar de ledenvergadering bij RCH en ook deze avond nam voorzitter Kees Kokkelkoren de voorzittershamer ter hand met een hartelijk welkom aan alle leden. Binnen het bestuur had hij al kenbaar gemaakt dat dit zijn laatste ALV zou zijn. Niet dat hij deze avond gelijk opstapt, want hij blijft nog wel een jaartje, maar dan is er in ieder geval ruimte om te zoeken naar een vervanger.
De reactie van de leden: “alweer, voor hoe lang dit keer?” Kees heeft dat namelijk al vaker gezegd. Zo was hij, naast diverse andere (sponsor)zaken voorzitter van 2002-2006, 2010-2013 en 2019 tot heden. We kennen Kees als een bevlogen RCH-er. Kom niet aan zijn ‘cluppie’ en hij zal het ook nooit in de steek laten mocht hij nodig zijn. Wanneer een andere voorzitter aftrad en er zich geen opvolger aandiende was daar Kees weer, die wederom als kapitein aan het roer ging staan.
Voorzitter zijn van welke vereniging dan ook is geen gemakkelijke taak en ook bij RCH niet, zeker de afgelopen voorzittersperiode vanaf 2019. Er kwam Corona, het onrustige financiële plaatje door hoge kosten en te weinig inkomsten, een seizoen zonder eerste elftal, krijgen van goede trainers en vrijwilligers, sponsoren, leenaantallen en zo zijn er nog wel wat zaken, die de revue passeerden.
Samen met zijn (jeugd)bestuursleden heeft Kees de schouders er toch weer onder gezet en draait de club nu goed, mede dankzij Kees zijn inzet en enthousiasme om sponsoren en vrijwilligers binnen te halen. Nu heeft hij dus aangekondigd dat het zijn laatste ALV is, maar tot de volgende ALV aanblijft.
Het loopt tegen tien uur deze avond, alle plichtplegingen (hoe draait de club, het financiële plaatje, jubilaressen, vrijwilligster van het jaar en zelfs een lid van verdienste) zijn gedaan, er komt wat familie binnen, maar onder de mom om hem nog even te steunen bij zijn laatste ledenvergadering. Kees heeft niet in de gaten dat ook wethouder Sam Meerhoff is binnen gekomen. Burgemeester Astrid Nienhuis kon deze avond niet en Sam Meerhoff heeft sport in zijn portefeuille, dus de belangrijke taak van deze avond was in zijn handen en mocht bij hoge uitzondering ook de ambtsketen om.
Laatste keer in deze bestuurssamenstelling
De wethouder nam het woord en vertelde de toehoorders, waaronder de hele familie, niet alleen Kees zijn verdienste voor RCH, maar ook dat hij vanaf 1990 voorzitter van Stichting Les Enfants Terribles (L.E.T.) is. Dit is een stichting die in 1988 is opgericht om verschillende projecten van groepen jonge kunstenaars te realiseren. Tot aan 2005 waren dat voornamelijk theatervoorstellingen. Vijftien nieuw geschreven stukken werden in deze periode geproduceerd en opgevoerd. De voorstellingen werden niet alleen opgevoerd in Nederland maar ook in andere Europese landen en in de Verenigde Staten.
Vanaf 2008 richtte de Stichting zich op grote nationale en internationale projecten met als doel het stigma rond hiv en AIDS te bestrijden en de emancipatie en acceptatie van hiv-geïnfecteerde te bevorderen. Ruim 30 jaar lang wist Kees op betrokken en deskundige wijze leiding te geven aan het bestuur van deze Stichting.
“Het heeft onze Koning behaagd u te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau”, waren de slotwoorden van onze wethouder. Kees kon zijn tranen niet bedwingen, zo blij en verrast was hij.
Onder luid applaus werd de Koninklijke onderscheiding opgespeld.
“Je verdient het Kees”, waren de woorden bij de felicitaties van alle aanwezigen. Kees zal Kees niet zijn als hij toch even memoreert dat hij het allemaal niet alleen doet, maar samen met al die vrijwilligers en familie.
Harry Opheikens (ook de foto’s)
Trotse familie
De broertjes feliciteerden geridderde broer Kees
Kees bedankte nog eens iedereen
