Toegegeven: deze wedstrijd kende een moeilijke start. Ziekte teisterde het team; maar liefst vier sterspelers moesten helaas voortijdig afzeggen om thuis de strijd met griep, koorts of verkoudheid aan te binden. Zo startte de zaterdag met koortsachtig overleg op het hoogste niveau teneinde representabele vervangers te vinden om de strijd aan te gaan met de zo geduchte tegenstander: Pancratius JO13-6. En met succes: Duuk, Derek, Joel en Quinten uit JO13-1 verklaarden zich bereid ons team te versterken. Uiteindelijk hadden we dus toch nog 3 wissels, terwijl spits Floris de moed had de keepershandschoenen aan te trekken (onze beide keepers waren ziek).
En zo startte de wedstrijd om 11:45u met optimisme: zou het dan eindelijk lukken om, voor de eerste maal dit seizoen, met winst naar huis te gaan? Na de aftrap volgden enkele voorbereidende schermutselingen; de partijen leken in evenwicht en het beloofde een mooie voetbalmiddag te worden – maar oh weh, na 5 minuten slaagde de tegenpartij er toch om onze tijdelijke doelman te passeren! De teleurstelling was groot; een moeilijk moment, maar het team herpakte zich en vanuit achter werden steeds nieuwe aanvalsgolven opgebouwd via Duha, Duuk, Olivier of Rein en Roman – vroeg of laat zouden we toch op zijn minst gelijk moeten komen te staan?
En inderdaad! Na een knappe opbouw via het middenveld kwam de bal opeens bij Roman die op zijn kenmerkende wijze nietsontziend richting vijandelijk doel sprintte – een schot, kansloze keeper en prachtdoel: alom gejuich! Nu kreeg RCH de smaak te pakken, het geloof keerde terug en warempel volgde al vrij snel opnieuw een doel van onze linker voorman Rein – fantastisch! En hoe wonderlijk om te zien hoe onze jongens elkaar plots weer wisten te vinden, oude tijden herleefden, Mattiz speelde loepzuivere passes, Kasper hervond zichzelf als spelverdeler op het middenveld, Duha, Mo, Quinten en Noah hielden de verdedigingslinie in stand terwijl op de vleugels van Duuk, Rein en Olivier de voorlinie herhaaldelijk in stelling werd gebracht.
Uiteindelijk volgden er nog twee wondermooie doelpunten voor RCH. En ook een pijnlijk moment. Uit een situatie van aangeschoten hands volgde een strafschop, die door de tegenpartij meedogenloos werd ingeschoten. De eindstrijd was ook nog spannend, met aanvallen over en weer. Maar toen volgde het eindsignaal en de ontlading: eindelijk gewonnen! Een prachtige wedstrijd, 4 – 2 gewonnen van een eveneens goed spelende en sportieve tegenstander – dit smaakt zeker naar meer!
Coach Pim van Leeuwen (Harry de foto’s)
