Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Door verschillende zieken in ons team begonnen we zonder wisselspelers aan de wedstrijd. Een voordeel is natuurlijk dat iedereen een volle wedstrijd kan spelen en dat je geen gedoe hebt met wisselen. Maar conditioneel trekt het wel een zware wissel. HFC trof hetzelfde lot en kwam ook met 6 jongetjes het veld op.
De eerste helft deden we het prima en kwamen we door een prachtig afstand schot van Ben op voorsprong. Coach trots op zoon. Lang bleven we 1-0 voor staan en zag coach het allemaal rooskleurig in. We waren ook sterker aan de bal en voetbalden als team goed samen.
Spitsen Kahn en Taeke werden voorin wel gemist. Onze aanvallers kwam na de goal van Ben niet meer tot scoren. De verdediging van HFC stond wat dat betreft wel sterk. Op een gegeven moment draaiden de kansen zich om en scoorde HFC een fraaie goal en kregen ze de smaak te pakken. We gingen met 1-2 de rust in.
Het niet hebben van wisselspelers brak ons in de tweede helft op. We waren te moe om nog voorwaarts te spelen. Velen stonden erbij en keken ernaar. We vergaten ook om druk te zetten, wat de tegenstander ruimte gaf om het initiatief te nemen. En dat deden ze. En tot overmaat van ramp viel sterspeler Ben ook nog uit na een pijnlijke knieblessure. Na overleg met HFC gingen we 5-5 verder. HFC wou eigenlijk 6 laten staan, maar, nadat coach en scheids de fairplay regels nog even hadden uitgelegd, gaven ze toe.
“Thuis spelen is verliezen”, de profetie kwam weer uit, helaas. Eindstand 1-4. Met wat wisselspelers erbij had het er zeker heel anders uitgezien, daarvan is coach overtuigd. Maar goed “wat als” daar heb je niet zo veel aan. Gelukkig stond er aan het eind van de wedstrijd nog een fijne verrassing van de club te wachten op ons. Een heuse RCH-broodtrommel, een echt hebbedingetje. Dat maakte veel goed. En volgende week spelen we weer uit dus…..
Maarten Georgius, Coach 08-1
