Verliezen van jezelf
De ochtend begon goed. Iedereen was op tijd en had er zin in. Geen vuiltje aan de lucht. Onze tegenstander hedenochtend dorpsgenoot HBC 09-6.
HBC speelde van meet af aan aanvallend voetbal en had in de eerste minuut al gelijk een goal kunnen scoren, zij het dat de lat de bal tegen hield. We begonnen de wedstrijd zelf ook sterk, het duurde dan ook niet lang of Kagan had de eerste al tegen de touwen geschoten. Een mooi begin, snel 1-0 voorstaan. Coach zag het allemaal nog zonnig in.
Het was van meet af aan een spannende wedstrijd. Ja, de tegenstander was wel wat ruw maar niet meer dan normaal, dacht coach te zien. Daar dachten de kinderen geheel anders over. Ook waren ze het soms niet eens met coach zijn wisselbeleid.
Het spelverloop ging verder qua goals op-en-neer en we gingen de rust in met 2-2. Het was een stevige wedstrijd met veel aanvallend voetbal, kortom een spannende pot. Keeper Taeke had veel te doen en wist menig schot op goal te keren. Beide teams waren ongeveer even goed. HBC leek echter iets meer gebrand om te willen winnen.
In het laatste kwart van de wedstrijd begon het fysieke spel van HBC onze jongens te deren. Het eerste kindje met tranen kwam al naar coach. Vanuit AVG overwegingen zullen we geen namen noemen. En het bleef helaas niet bij 1 spelertje. Op een gegeven moment had coach drie huilende jongetjes in de dug-out. Misère al om. Toen in de laatste minuut HBC ook nog 3-4 maakte was de chaos compleet.
Zo won je vorige week nog puur op wilskracht en goed voetbal, zo verlies je een wedstrijd puur omdat je tegen jezelf aan het voetballen bent. Het moet gezegd, de rest van het team was solidair met de meltdowns in de dug-out en iedereen begon mee te doen. Het hele team boos op coach, scheids en de tegenstander. Een redelijk gênante vertoning, de tegenstander stond er ook een beetje bij zo van “wat is hier aan de hand”?
De dag tevoren hadden ze een enerverende sportdag gehad op school en de meivakantie lonkte, allemaal verzachtende omstandigheden zullen we maar zeggen. Nu twee weken rust. Hopelijk de volgende keer gewoon weer lekker voetballen.
Maarten Georgius, coach RCH 09-1
Harry de foto’s (ook op de facebookpagina RCH-Jeugd)
