Al sinds 2009 wordt het jeugdweekend gehouden, die eerste keer nog ambitieus maar liefst drie dagen. Anno 2023 is het een 24 uurs versie en die begon op 1 juli. Het is altijd weer spannend een clubje bij elkaar te krijgen, want soms komen evenementen tegelijk, andere afspraakjes en andere feestjes, maar uiteindelijk toch genoeg kinderen opgetrommeld om er toch nog een jeugdweekend-feestje van te maken.
En dat werd het. De organisatie lag bij Walter, Cassandra en Bart (O11) en zij waren er dan ook 24 uur bij (inclusief een heerlijke overnachting). Daarnaast wat hulptroepen voor het begeleiden van de spelletjes en de huisfotograaf.
Klokslag 13.00 uur op zaterdag 1 juli ging het jeugdweekend van start met een heuse warming-up. De spiertjes moeten natuurlijk soepel worden voor het vaste jeugdweekend-onderdeel: Belgisch Voetbal. Voor wie de regels niet kent, kom dan volgend jaar gewoon met het jeugdweekend meedoen. Spannender wordt het als er met twee ballen tegelijk gevoetbald gaat worden.
Regelmatig waren daar de hapjes en de drankjes. Gelukkig was het deze zaterdag niet superheet, er viel zelfs een beetje lichte regen, maar dat kon de pret niet drukken. Terwijl de begeleiding het volgende spel besprak, waren de jongens lekker aan het voetballen of i de kantine voor de buis.
‘Rioolvoetbal’, je bedenkt maar wat. Twee lange stukken karton zodanig gevouwen, zodat er een gleuf ontstaat. Per team twee stukken karton en een tennisbal. Al lopend over de middencirkel moet iedere keer de bal door gegeven vanuit het eerste karton naar het twee. Als de bal zou vallen moest er opnieuw gewonnen worden. Vervolgens nog even strafschoppen nemen op onze getalenteerde keepers. Fraaie strafschoppen, maar ook fraaie reddingen.
Ondertussen ligt het vlees op de BBQ, maar nog niet klaar voor consumptie, dus nog maar even een spel. Hoe simpel kun je het bedenken met huis-tuin- en keukenmateriaal. Walter had zijn bladblazer meegenomen en ergens in de container stonden nog een stuk of wat cementbakken.
Voor de bladblazer was een parcours gemaakt en, inderdaad, met bladblazer via een paar banken de bal in het doel proberen te blazen. Voor sommige jongens was de bladblazer groter dan henzelf, maar dat kon de pret niet drukken. Wel even nadenken. Niet blazen als de bal de verkeerde kant op dreigt te gaan, want dan gaat de bal nog verder de verkeerde kant op.
Op de cementbaken waren punten geplakt. In eerste instantie was de bedoeling de bal in de bakken met een volley te trappen, maar dat bleek toch wat lastiger te zijn, dus dan maar gooien. Dat ging al wat gemakkelijk, maar waar zijn de traptechnieken????
Yes, het vlees op de BBQ is klaar, dus aanvallen maar. Gelukkig waren er nog wat extra voorraden, want er ging meer doorheen dan verwacht. De moeders ook blij, want menig shirtje kreeg wat saus- en vetvlekken. Daarna nog een spelletje doen? Welnee joh, we gaan wel voetballen. Wat een gemakkelijk jeugdweekend. Toch had Walter nog een spel in gedachten en dat viel ook wel in goede aarde: Levend Stratego. Er gingen aardig wat bommen af, maar geen idee of iemand de vlag heeft veroverd.
Het kampvuurtje werd aangestoken en dat was voor de marshmallows. Je zou verwachten dat met de BBQ de buiken wel vol zaten, maar niets van dat alles. Gewoon lekker doorsnaaien. Rob speelde een gezellig deuntje op de gitaar onder streng toezicht van 1 van de kleine mannen, want die had ook gitaarles. Zo langzamerhand werd het tijd te gaan slapen. Sommige kinderen vonden het wat eng om te blijven slapen en gingen naar huis. Ondergetekende deed dat ook maar. Met drie slapers was er voldoende begeleiding.
Dag 2
Cassandra was al vroeg wakker en begon met het smeren van de broodjes voor het ontbijt dat om half negen gepland stond. Walter en Bart hadden een wat onrustig nachtje gehad. Tenslotte hoor je bij het jeugdweekend zo lang mogelijk wakker te blijven. Hoe je er dan de volgende dag bijloopt boeit niet, gewoon weer door gaan.
Hoewel er veel brood was met vleeswaren ging de schaal broodjes met hagelslag en pindakaas toch als eerste op. Daarna werd het tijd de zwemspullen mee te pakken. Rond negen uur werd er met een aantal auto’s richting Haarlemse Bos gereden. Eindhalte was ‘Papa’s Beachhouse’. Aan de hand van een QR code kon er supplanken uit een opslag gehaald worden. We hadden er vijf tot onze beschikking.
Al snel was duidelijk wie ervaring had en wie niet. Per sup drie man op de planken. Ergens werd een skippy bal ‘geankerd’ en daar moest omheen gevaren worden om als eerste binnen te komen. Helaas bleef de skippybal drijven. Dan maar lekker varen en proberen de andere planken leeg te keepen. Ook Walter ondervond dat lot, evenals Cassandra. Wat is een uurtje dan snel voorbij.
Snel weer terug met de auto en weer met de bal het veld op. Nee hoor, geen spelletjes, er werd zelf wel wat verzonnen. Een partijtje in een kleine toernooivorm was gauw gefixed. Broodjes worst waren er klaar gemaakt voor de lunch.
Zo langzamerhand verwelkomen we de ouders, wat zijn die 24 uur omgevlogen. De kids hebben genoten en kunnen hun vriendjes/teamgenoten vertellen volgend jaar toch vooral te komen.
Dank aan de organisatie en aan de hulptroepen tijdens de diverse spelletjes.
Harry Opheikens, ook de foto’s – alle foto’s staan op de facebookpagina RCH Jeugd
