Ook in de herhaling te sterk
De vorige wedstrijd tegen Zandvoort 08-2 stond ons alles nog vers in het geheugen gegrift. Met name een meisje wat twee turven hoger was met een keihard schot, stond ons allen bij. Deze keer ging echter alles anders. Het was niet stervenskoud zoals de vorige keer en een minder sterk team leek het veld op te lopen. Zou het dan dit keer lukken? Thuis spelen en winnen?
We hadden geen afmeldingen dus we begonnen met 9 spelertjes. Een unicum want er is in corona tijd altijd wel wat. Maar ja drie wissels is wel lastig voor het coachen en het spelplezier. Na overleg met Zandvoort besloten we 7 x 7 te spelen in plaats van het gebruikelijk 6 x 6.
De eerste helft ging mooi gelijk op. We waren aan elkaar gewaagd en coach zag potentieel om zelfs te gaan winnen. Kagan deed waar Kagan goed in is, dribbelen, tegenstanders uitspelen (dollen) en dan schieten op goal. Dit zorgde voor de 1-2 en daarmee gingen we de rust in.
In de tweede helft ging Zandvoort wat beter van start en waren ze met harde schoten en goed overspel net wat beter dan ons. Ze wisten daardoor ook een paar keer te scoren, en hiermee leek ons lot bezegeld.
Tristan wurmde zich op een gegeven moment tussen een aantal spelers door en wist met de punt van zijn voet fraai binnen te tikken. Euforie al om. Samen met zijn best vriend Ben werd er gejuicht en omhelst, mooi om te zien. Dit bracht de schade terug naar 2-4 wat uit eindelijk ook de eindstand was.
Helaas dus weer een maatje te groot maar in vergelijkging tot de vorige wedstrijd hebben we goed gestreden en gaven we goed partij. Progressie zullen we maar zeggen. Nog wel veel ruimte voor verbetering in de basistechniek (bal aannemen, kijken en medespeler aanspelen), maar laten we welwezen de meesten voetballen nog maar een jaar.
Maarten Georgius, Coach RCH 08-1.
